05.03.2008
bırakamadım!
bırakırken bulutlar tohumlarını topragın bağrına
aklıma hep sen sen gelirsin be gülüm!
acı bir gülüş titrerken gurbetin mehtabında
yaralar bişey içimi taaa! derinlerden gülüm
bu sabah yine sensizliğe yelken açtı acılarım
her ah bir acı dinmiyor sızlıyor yaralarım
çekilmiyor artık, beynime iniyor kirli sular gibi
yıllar önce giderken bana bıraktığın hasretin, anıların
bin kez denedim amma yakamadım atamadım resmini
inanki unutmadım unutamadım unutabilemedim
çıldırttı beni gecelerde kalan ıslak dudakların
yıllardır nadasta gönül toprağım
çiçek tutmaz ne dalım ne yaprağım
yine sen deştin küllenmiş hatıraları
yine sen yaktın yine sen acıttın bu yarayı
ecelmisin ölümmüsün nesin sen be gülüm
zorlamı işte olmuyor! ne yaptım seni bırakamadım!
abdullah dizdaroğlu
eceabat/çanakkale
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!