Bırakamadım Şiiri - Süheyl Türkoğlu

Şaşırıp kaldım,
Ne kadar garipmiş
Yolun ortası.
Çabaladım,
Ortalarda bir yere
Sığamadım.

Tanıyamadım kendimi,
İnanamadım,
Pozlar verdiğim,
Çok sevdiğim,
Kendimle güçlendiğim,
Aynaları bulamadım.

Hayallerim kırıştı
Yüzüm gibi,
Yaz gülü oldu kar,
Baharlarda hazanı,
Hiç beklemezdim.
Avuçlarımdan uçan,
Gençliğe ağıtıtımı,
Anlayamadım.

Tam ortasındayken ömrün,
Ödüm koptu
Posta çukurlarından.
Orhan Veli'ye,
Rahmetler yağdırdım.
Cahit sıtkı geldi
Birdenbire aklıma,
Hep gülerdim,
Olmaz derdim.
Otuzbeş yaşın paniğini,
Ruhumda yaşadım.

Ters yüz ettim,
Gençliğimi,
Aradım orta yerde,
Kendimi kendimden kıskandım,
Suladıkça eski günleri,
Orman oldu pişmanlıklar,
Uyuyamadım.

Bu günü yaşamak,
Yarınlarda doğmak için,
Sebebim var.
Gitsin kara bulutlar,
Gelsin ikinci bahar.
Çizgi çekiyorum,
Bir pula satıyorum,
Ya da bedavaya,
Bütün geçmişimi.
Sevdiklerimi bensiz,
Beni vefasız,
Bırakamadım.