Bırakalım Silahları Şiiri - Necmi Uçar

Ruhuz kara, gönlüz kara
Düştüz karanlık yollara
Eliz bulaştı kanlara
Kıyarsız mahzun canlara
Bırakalım silahları.

Dönen kervan yanlış döner
Bir kurşunla hayat söner
Aklın yolu bunu yener
Ocaklarda acı diner
Bırakalım silahları.

Dağlar dereler çağlıyor
Çağladıkça da ağlıyor
Ana bacı yas bağlıyor
Olmuyor böyle olmuyor
Bırakalım silahları.

Vatan bizim millet bizim
Her gün keder, her gün hüzün
Gider taput dizim dizim
Ağlayanlar oğlun, kızın
Bırakalım silahları.

Hani kim kime köledir?
Amaç nedir, maksat nedir?
Niyet nedir, haset nedir?
Kan akıyor kaç senedir,
Bırakalım silahları.

Karlar soğuk, dağlar sıcak
Kan akıyor kucak kucak
Bak sönüyor nice ocak
Bu işin sonu nolacak?
Bırakalım silahları.

Anlamak mı nasıl zordur
Herkes eşit birer kuldur
Seçilen şey yanlış yoldur
Solup giden gonca güldür
Bırakalım silahları.

Herkes haklıyım der durur
Günahsız canları vurur
Bunun sonu nere varır
Bu ateş bizi kavurur
Bırakalım silahları.

Niye analar ağlasın?
Niye bacılar ağlasın?
Niye karalar bağlansın?
Herkes de gülüp oynasın
Bırakalım silahları.

Sevgi olsun kucak kucak
Niye sönsün bunca ocak
Binlerce güller solacak
Vur, vurul sonra nolacak?
Bırakalım silahları.

Karanlıktan karanlığa
Böyle varılmaz ışığa
Hani ne geldi kaşığa
Gel kulak ver bu aşığa
Bırakalım silahları.