Bırak Şu Yakamı, Çekme Be Ölüm

Gün yeni doğuyor, vakit çok erken
Dünyayı başıma yıkma be ölüm!
Çiçekler açarken, bahar gelirken
Beni durduk yerde yakma be ölüm

Ümidim olsa da derdim dermansız
İlkbahar çağında geldin zamansız
Parmakların soğuk, pençen amansız
Bırak şu yakamı çekme be ölüm!

Alacaklı gibi, feryad edersin
Senin başka işin yok mu be ölüm
Körpe hayalleri berbat edersin
Yiğidin bağrına çökme be ölüm

Vedalaşmadığım yoldaşlarım var
Şu yalan dünyada çok işlerim var
Masmavi umutlar, ak düşlerim var
Benim bileğimi bükme be ölüm

Gelişin elemli gidişin hazin
Baharı bana ver, buyur gel güzün
Sözüme cevap ver, asmadan yüzün
Sırada başkası yok mu be ölüm?

Artık göç başlıyor, kesildi hitap
Bizi durduk yere düşürdün bitap
Okuyup yazayım bir iki kitap
Senden istediğim çok mu be ölüm