Bırak Seninle Yaşayayım Şiiri - Yavuz Öz ...

Soguk ve karanlik bir sehrin sokaklarinda gecti benim gencligim,
kaldirimi islak, lambalari sonuk bir mahallede bitirdim,
onca zamanimi, zaman zaman yagmurlara esir oluyor, gunesi gormuyordum bile; hani mahellemiz sakindi desem yalan olur,

ne bilim bilirsin ışte şehir hayati gürültusu patirtisi cok olur, herkesin ayri sorunlari, dertleri olurdu saatlerce dusunup uzulurlerdi, aslinda bir araya gelseler cozulmeyecek buyuk bir sorunlari yoktu, sen ve ben gibi degillerdi, genelde kizgin;

aslında birazda suskunlardi, meger bizim mahelleye kalp hirzisi dadanmis o da herkesi birbirine dusurmus, okadar cok goz yasi gordumki; inan bana hepsi yapmacikdi, cunku sen ve ben gibi degillerdi, ben mi? Beni bilirsin sıcak iklimlerin insanım bir poyraz

bir ilgim gibi gel yüreğimde es, bir fidan ol gonlune tohum atayım; ne biliyim ışte ben hep ayniyim yüreğimde es yüreğinde yaslanayim seni senınle hep mutlu yarınlarda yasayayım.