Bırak Savrulalım, Bırak Uçalım

Bırak Savrulalım, Bırak Uçalım

Bak yine dağıttın beni
Hayır gözlerimin altındaki kırşıklıklar seninle alâkalı değil!
Aç kafesimin penceresini...
Rüzgârlarla savrulmalıyım
Bırak uçmalıyım

Hayır Bu eller benim olamaz!
Bu saçlar, bu çökmüş yüz
Boşver, seninle ilgili değil
Bırak...
Rüzgârlarla savrulmalıyım
Bırak uçmalıyım...

Olur mu dersin?
Çengelköy'de dudaklarımız sıcaklığını
Bulur mu?
Ama...
Uzun ve savruk bir öpücük...
Uzuuunn...
Ve
Savruuukk! ..
Rüzgârlarla savrulmalıyım
Bırak, uçmalıyım...

Yayılmış berrak gökyüzüne derin motor gürültüleri...
Kanlıca'da çocuklar uçurtma uçuruyor
Görüyorum koca Garip Orhan'ı...
Üstâd, gözleri kapalı
İstanbul'u dinliyor...
Bırak, bırak uyandırma, dinlesin...
Bırak
Rüzgârlarla savrulalım...
Bırak İstanbul'u dinleyerek
Uçalım..

Utku Özbay
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 20:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Utku Özbay