Umurumda değil dünyanın malı
O, kendi kendine yetti desinler..
Altın tabaklarda kaymağı balı
Elinin tersiyle itti desinler...
Mezar başındaki dikili taşa,
Gafil hiç aldırmaz eder temaşa
İnsanlık adına kendini boşa
Bu uğurda telef etti desinler...
Dünya yalan,kendi fani inansa
Kul şükredip Rab'bin adını ansa
Haramla şerefsiz yaşamaktansa
Sıfırı tüketti, bitti desinler...
Ölçüye,tartıya hile katmadım
Sıfırın yanına sıfır atmadım
Ticaret de yaptım, kazık atmadım
Beşe aldı üçe sattı desinler...
Siyasete şöyle geriden baktım
Belki de bu yüzden kendimi yaktım
Ne düzene uydum,ne maske taktım,
Hem sağa,hem sola çattı desinler...
Bu esrarlı aşka ben nasıl erem
Ben sazı, saz beni eyledi verem
Meğer yar Aslıymış,ben ise Kerem
Yandı duman,duman tüttü desinler...
Mahmut Çelikgün'üm; bu düzen sakat
Yaş geçti bende de kalmadı takat
Manevi yönden, çok zengindim fakat
Yoksul geldi,yoksul gitti desinler....
Kayıt Tarihi : 5.9.2013 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaş geçti bende de kalmadı takat
Manevi yönden, çok zengindim fakat
Yoksul geldi,yoksul gitti desinler....
İnsanın bilgili olmasının insanlar yanında bir değeri yok gerçek bu
zenginsen tamam ne yaparsan yap baş üstündesin her şiir başka bir konu
anlatmakla yazmakla kimse ders almıyor üstelik adın ya deliye yada bu sapıttu bu ne konuşuyor biz bir şey anlamıyoruz diyorlar
selamlar değerli dost
TÜM YORUMLAR (3)