Bırak Öleyim Şiiri - Turgut Uzdu

Yüreğimde küllerden dünler
İçinde hep seni saklar
Yandıkça yandı bedenim
Bir türlü bana getiremedi
Kahrolası uzaklar.

Depremler çatırdamıştı göğsümde
Bir yerler yıkılmış, yükselmiş harabeler
Oysa filizlensin diyeydi kör tomurcuklar
Bunun için her şey sen olmuştu.

Ne izi kaldı, ne sesi türkülerinin
Bir masum bakıştı tek yaptığın
Goncamsı gülümsemelerinin ardına
Bilinmezdi ki bir ayrılığı sakladığın.

Sevinsin mahzun yüzün ardındaki gerçek
Tırnaklarının izi silinmez oldu yüreğimde
Nasıl aldandım Tanrım, nasıl
Hiç belirti olmaz mıydı gözbebeğinde.

Şimdi mahzun olan benim
Bana bıraktın tüm mahcubiyetini
Bari sevdamı bıraksaydın da öyle gitseydin
Alıp kemiğini, etini.

Köşkler hazırlamıştım gönlümde sana
Sensiz sarayları neyleyim
Madem gelmeyeceksin artık
Bırak beni bana bari sensiz öleyim.