Bırak Kendini Şiiri - Necati Öztürk

Bırak kendini rüzgarlara seni tel tel dağıtsın
Estikçe deli fırtına çiçek misali seni dalından koparsın
Sokaklarda savursun seni meçhule bıraksın
Ne mekanın olsun nede seni kimseler tanısın

Bırak kendini dalgalara seni karadan koparsın
Azgın sular coştukça seni uzaklara salsın
Issız gözden uzak sahillerde seni bıraksın
Ne adın anılsın nede yaşadığın anlaşılsın

Bırak kendini gecelere sabah olmasın
Zaman dursun geceler seni sarsın
Yıldızlar dönüp dolansın güneş doğmasın
Yalnız duvarlar seni bilsin ayrılık seni dağıtsın

Bırak hatıralar hep saklı kalsın
Gözler dalıp gitmesin ki ruhum acımasın
Ne açılsın yapraklar ne kimseler anlasın
Seni ben değil yanındakiler adam sansın.....

02.10.2014
Necat ÖZTÜRK