Bırak İnsanı Şiiri - Hakan Pamuk

Bırak insanı
Bul bir kedi kendine
Annene söyle
Seni koysun göğsüne

Çırpındıkça büyüyor denizi obrukların
Mahzeni dar; ekşi korkulukların
Parmak ısırtır ,beyhude bakışların
İnancı ağaca astım ,onlar çocukların

Öyle gülüyorki cellatım yüzüme
Beni ağlıyor, bakınca gözlerime
İçime ödünç ver istikbali
Yada sus, saygı duy irademe

İnadına sustum ,saygım sezsizliğe
Yedi gece bölündüm ,çaresizliğe
Ahdıma çok içerledim ve gençliğime
Baka kaldım öyle, gidenlerin izine

Bırak insanı
Bul bir kedi kendine
Annene söyle
Seni koysun göğsüne.