Bırak hüznü, karanlıkla gece uğraşsın. Sen geceye takıl, yıldızlar sana parlasın. Boş ver senden vazgeçip kayanı; söner, soğur gelince zamanı. Sen şafağa sarıl. Öperken deniz dudağını ve gök sararken kuşağını, sen neylersin ki dolunayı. Ver kendini dalgalara, atsın seni yeni limanlara... Demirlemiş yalnızlığın belki bir vapurun sireni olur, iki mavi arasında beyaza aşk olursun.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta