Yücel Terkanlıoğlu - Bırak Hüznü, Karanl ...

Bırak hüznü, karanlıkla gece uğraşsın. Sen geceye takıl, yıldızlar sana parlasın. Boş ver senden vazgeçip kayanı; söner, soğur gelince zamanı. Sen şafağa sarıl. Öperken deniz dudağını ve gök sararken kuşağını, sen neylersin ki dolunayı. Ver kendini dalgalara, atsın seni yeni limanlara... Demirlemiş yalnızlığın belki bir vapurun sireni olur, iki mavi arasında beyaza aşk olursun.