Bazen bir dokunuş istersin,
Yada bir ses duymak,
Veya sadece izlemek...
O dokunuş seni çekip alır çamurun içinden
Duyduğun o ses umutlarına açılan kapının anahtarıdır aslında.
Gözlerinse sadece izlemez,
Haykırır küçücük kalbindeki o büyük sevgiyi.
O kadar büyüktür ki boyunu aşmıştır artık.
Ama yine de dokunamazsın ona, kıyamazsın.
Sen çamurda kalsan da olur.
Hatta susturursun onu,
Sırf ağzından kötü bir şey çıkmasın,
Umutlarının anahtarı kırılmasın diye.
Gün gelir gitmek ister senden.
Bırak gitsin.
Zaten onu sevmek için ona ihtiyacın yoktur ki...
Kayıt Tarihi : 13.5.2014 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kültigin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/13/birak-gitsin-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!