Kalbin hep kırgın, göz yaşların akmaya alışkın,
Söylediği her sözle yaralanıyorsun,
Bunca acıya rağmen seninle olmasına seviniyorsun.
Bunu kendine yapma, bırak gitsin.
Aşk katlanmak değil, mutlu olmaktır
Bu yüzden üzülmek yerine, özle.
Zira kırılmışlığı yalnızlık onarır.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta