Bırak gitsin Şiiri - Yusuf Ceylan Muratoglu

Bir rüzgâr gibi uçacakmış avuçlarımdan
Yokluğunun ateşi yüreğime düşecekmiş
Saç uçlarıma tutunacakmış kar taneleri
Yaş olup akacakmış gözbebeklerim
Yapayalnız karanlıklarda kalacakmışım
Bu aşklar çöllere gidecekmiş gönlüm
Değer mi bilemem seviyorum derse kalpten
Bırak gitsin bu can ölümüne bu tenden

Gün tükenirken birer birer ömürden
Can bedenden gidecekmiş bırak gitsin
Acılar ayrılıkmış çalarmış mutluluğu
Gönül kapılarını çarpıp gidecekmiş
Atacakmış şamar yüzüme bırak gitsin
Gözlerimde seni kalbimde aşkı büyüttüm
Sevdama siper ettim acılarına bedenimi
Ben seni düşünürken unutmuşum kendimi
Aşkıma darağacında vurmuşken son ilmeği
Ardına bakmadan gidecekmiş bırak gitsin
İhanete kurban etmişken içimde sevgimi
Gülerek gidecekmiş gidiyorsa bırak gitsin

Ben bu sevdayı alır giderim tek başına
Sonsuzluğa yazarım adını mezar taşıma
Kutsalım aşkımdır sevginse imanıma
İhanetini kader diye yazmışım alnıma
Şahidim olur mahşere korların külleri
Dökülür bir bir yüreğime ateşin gülleri
İçime dert olup gidecekmiş bırak gitsin
Yapayalnız karanlıklarda kalacakmışım
Bu aşklar çöllere gidecekmiş gönlüm
Değer mi bilemem seviyorum derse kalpten
Bırak gitsin bu can ölümüne bu tenden
Düşmüşsem toprağa üstümü hayâlın örtsün