Bırak Gitsin! Şiiri - Ömer Dalman

Bırak gitsin!
takma kafayı...
düşünme bile! ..
aklında ve gönlünde en ufak bir odacık bile ayırma böylelerine.
yakının veya uzağın fark etmez;
bırak gitsin! ..
kendi kaderi onun
ve bu bakir ışık;
senin kendi kaderin
kirletme...

Zaten 40 yılda bir görüşürsün.
ona rağmen paylaşılan en ufak gerçek bir his,
bir düşünce-fikir belirtisi
bir duygu birliği yoktur.
olamaz da zaten!
tek sorabildiği sana
gittiğin restoranın menü ve fiyatları,
kuaförünün tarifesi,
yediğin öğle yemeklerinin nerede yendiği,
arabanın ne zaman yenileneceği
ve belki bir miktar düşünce belirtisi adına
yeni teknolojiler, ürünler...
başka bir şey yok...
olamaz da zaten!
nedir ki ruhunun rengi, derinliği?
bulabilse böyleleri kendilerinde
en ufak bir fikir duygu belirtisi;
zaten amerikayı yeniden keşfetmiş yeniyetmeler gibi
güvercinler gibi üşüşmezler mi yerdeki tohumlarına bile? !

merak etme
bulsaydı o tohumlardan bir tane bile böyleleri
dünyanın 4 tarafına ilan etmeyi de ihmal etmezlerdi!

ama sen takma hiç kafana
Bırak gitsin!
düşünme bile! ..
bir daha ne zaman rastlarsın
bu hangi aya, hangi yıla denk gelir?
değmez be!

bırak gitsin...

(Aralık 2006)