rüyamdasın her gece, bırakmıyorsun...
gül yüzün asılmış, belli ki mutsuzsun...
benden medet mi bekliyorsun...
bırak git artık, üzüyorsun...
kimseye yalvarmam, eğilmem de...
ama ne olur bırak git, kendimle başbaşa bırak beni yakıyorsun...
hani senden yana bir umudum olsa sarılırdım...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
