Bırak Gideyim Şiiri - Kubilay Demirkaya

Ne söylesem acep şaşkın haline?
Yüreğin kas katı ısıtmaz seni
Ansızın bir feryat çarpar yüzüne
Git desem yerleşir boşlamaz seni

Benden de güçlüsün sevda yolunda
Ağlattığın günah hangi kolunda
Sende düşeceksin elbet sonunda
Yalvarsan Allah’a çağırmaz seni

Hangi gönül dağı susar zahmete?
Hangi seven suskun kalır gaflete?
Bağlı kolları çöz, el çatsın süte
Versem içer misin çoğaltmaz seni?

Zahmet deme buna ne zahmeti var!
Dökük mahpuslukta sensiz tutkular
Bende duran insaf bıkmış acılar
Prangaları vurmuş bırakmaz seni

Güçlü inkâr eder her yıktığını
Kolay lokma sanma hor baktığını
Hurdalık bir ömre baht çaktığını
Söyleme feleğe yaşatmaz seni

Örümcek ağından saracak bir kıl
Yapamadım inan yoklukta kazıl
Bensiz bir dünyada meylere sarıl
Bırak ben gideyim çatlatmaz seni

Bırak ben gideyim, kalamam fazla
Derdimi döksem de kırık bir sazla
Yarı büklüm olmuş hurdalık nazla
Derdimi savunsam suçlamaz seni