Bırak Gideyim... Şiiri - Birgül Beyaz Pulat

sen bilmezsin benim gök yüzümü,
düşlerden martılarımı hayallerden bulutlarımı,
ürkek serçelerim vardır bir sapan ve taşla kanatlarını kıracağın..
içimde kopardığım fırtınalardan yok ettiğim rüyalarımı,
savrulan sözlerden yıkılıp devrildiğimi.
altında kaldığımı bilemezsin...
yağmurlarım sağanak sağanaktır benim,
ben bile duramam önünde kasırgalarım vardır yıkıp geçer bendimi....
kaç dalga önünde süreklenmişliğim vardır bilemezsin,
kıyıya vurduğumda garip balıkçılardan başka tutup kaldıranım olmamıştır elimden..
bırak gideyim...

ben bu şiirin
yada bu işin neresindeyim bilmiyorsan,
yolum üzerine kurduğun cümleleri çek önümden....
bırak gideyim...

sen bilmezsin benim sokaklarımı,
karton kutulara doldurulup atılan anılarımı,
çıkmaz sokaklarda kaybettiğim sevdiklerimi..
kasvetli,sisli puslu gecelerde
yıldız bulamayıp üstüme örttüğüm,
üçüncü sayfa haberleriyle dolu masum yüzlü kadın siluetlerine sarılıp uyuduğumu bilemezsin..
köşe başları tutulmuş benim sokaklarımın,
ne yana gitmesem
ne yana dönmesem ikiyüzlü çıkarları bin para,
maskeleri yüzlerinde çevirmişler her yanımı..
yitik kentin kayıp ruhuyum dolaşan...
kaybolmuşluklarım var benim..
ben bile bulamadım hala bendeki yerimi...
kaç kaldırım sürüklemiştir beni hüzün çıkmazlarıma,
duvarlara dayanamayıp diz üstü çökdüğümde soğuk taşlara, çöpçülerden başka tutup kaldıranım olmamıştır elimden....
bırak gideyim...

ben bu şiirin
yada bu işin neresindeyim bilmiyorsan,
yolum üzerine çizdiğin çizgiyi çek önümden....
bırak gideyim...

..Aydın 2012/11217