Bırak Gelme Sevgili Şiiri - Zülküf Kılış ...

Bu kaçıncı sonbahar yağmuru üzerime yağan,
Bu kaçıncı ruhumu hançer misali vurup yaralayan,
Hasretinin diyar diyar gezdirip beni bitirdiği an,
Varsın; sensiz olsun akşamlar,
Varsın; sensiz gelsin yarınlar.

Ruhumun bedenimi terk ettiği zaman,
Hayalinin peşinden sana koştuğu an,
Bırak ölüm gitmez olsun,
Bu can burada sensiz bedbaht olsun,
Bırak dokunma sevgili,
Bırak mahşer günü, beni sensiz bulsun.

Güneşin, nazlı bir sülün gibi süzüldüğü zaman,
Karanlığın yerini aydınlığa terk ettiği an,
Saatlerin o anı gösterip, gitmeyi unuttuğu zaman,
Gelme, mezar taşımda ağlama,
Bırak; gözyaşların toprağı ıslatmasın,
Bırak; kurusun kalsın, yalnızlık sensiz olsun.

Rıhtımsız sahilde liman olmuşum,
Diyar diyar sevdayı arayıp durmuşum,
Tellal olup dilden dile sakız olmuşum,
Gelme, varsın bu dizler kötürüm olsun,
Varsın ömrüm satırlar arasında son bulsun.