Bırak Ey Kul Gururu! Şiiri - Cihat Şahin

BIRAK EY KUL GURURU!

Ne çabuk ta unuttun, sen mazini ey kişi?
Bir zamanlar hiç yokken, var eyledi seni Hak
İstiyorsan taharri, temelinden şu işi
Fıtrat ile ilgili, delillere iyi bak!

İlk insanın maddesi, değil miydi şu türap?
İnsanlığın atası, o topraktan yapılma
En güzel bir surette halk eyleyip onu Rab
Dedi; “sakın şeytanın iğvasına kapılma!”

Eğesinden yaratıp eşi olan Havvayı
Yoldaş kıldı Âdeme uzun müddet cennette
Özetleyip ardından, iki kula davayı
Dedi uyman İblise, onun kalbi cinnette!

Ne yazık ki uydular, o düzenbaz meluna
Çünkü şeytan onları, yalanlarla aldattı
Durum böyle olunca, kızıp Mevla kuluna
İhraç edip cennetten, dünya çölüne attı.

Âdem ile Havva’nın evladıdır tüm beşer
Onca asırdan beri, sınavdalar şu handa
Ayni iblis onlara işleterek türlü şer
Fitne fesat yaydırır, bu ölümlü cihanda

Madem hayat imtihan, uymak gerek düstura
Kim bunları geç derse, bedbaht olur sonunda
İstiyorsan tam huzur, dikkat et ki destura
Yaratanı kızdırıp, ceza yeme anında!

Şimdi bırak gururu, kul ol yalnız Allah’a!
İblis gibi davranıp, helak olma ebedi!
Onu koyup gidersen, şayet çakma İlaha
Giremezsin cennete, har yaparsın ebed’i!

Cihat ŞAHİN
02.08.2018-İZMİR