Bırak Döneyim Şiiri - Haydar Arıtan

Ben yalnızlığını yaşamış bir hikayeyim
Her kim okusa
her sayfamı
her satırımda ayrı bir mecnun olurum
her satırımda leylam vardır yanımda
sanki bütün şarkılar ikimiz için
dünyada başka insan yokmuş gibi oluyor
ve yaşıyor istediği zaman
ve hissettiriyor boşluğunu
ölümü tatmak sana bakmadan
ölümü yaşamak
son vedaya uğramadan
son sevdamı yaşamadan
kafamın içindeki bütün oluşumlar ve çağrılar
bildiğim tanıdığım her ne varsa hayattan
onsuz yaşamaya alıştığım her kim varsa
artık o yok
artık benliğim sensizliğimde
yaşamamışım seni yaşamamışım seni
Sahte gözyaşlarında boğuldum hep
Sahte duyguları kovaladım
Bir bahçeden bir bahçeye.
Hep selvi boylum al yazmalımı seyrettim
Diye kızardı bana annem
Yeter gözpınarların kurudu oğul diye
Ama ben hiç vazgeçemedim
Ne selvi boylumdan
Ne de al yazmalımdan
Sakınacak olsam hep çöp batardı gözüme
Bana gelen sözler
Ya dilime ya kalbime
Hani temmuz ateşinde tutuşur ya insan
Her sahil kenarında
Hani ağustos güneşi yakar kavurur ya
Her çöl meramında
İşte ben sana çölüm sense gizli yasım
Bırak döneyim bırak döneyim