Bırak Desinler Şiiri - Hacı Ahmet Çabuk

Öyle yak ki derinden, dirhemim bulunmasın,
Mecnun desinler bana, bırak hiç bilmesinler.
Leyla' sı ol sevdamın, merhemim bulunmasın,
Sana ince hastalık, bana verem desinler...

Esir olsun bu dilim, esirgeme sözünü.
Çivile bakışları kaçırma hiç gözünü.
Mührünü vur kalbime, gösterme gün yüzünü,
Sana vicdansız Aslı, bana Kerem desinler.

Özlem bana koşarken, hasretin aksak mıydı ?
Aklım firar ederken yüreğin tutsak mıydı ?
Sevmek helâldi amma gülüşün yasak mıydı ?
Bırak bana günahkâr, sana çıram desinler.

Rüyalar görüş günü, gelmezsen sabahıma.
Aç da bak şu kalbime, girmeden günahıma.
Ziyanı yok kim varsa bakıp da eyvahıma,
Bana ağır yaralı, sana yaram desinler.

Hicran güneşi doğup, ağarınca tan yeri,
Ferhat'ı vurdu Şirin, Arzu ise Kamber'i.
Yusuf gibi zindana atıldığımdan beri,
Bana müebbet mahkûm, sana sürem desinler.

Aşk ocağında pişip yanmak evlâ değil mi?
Yananı yandıranı gören Mevlâ değil mi?
Eyüb'ün sabrını da veren Mevlâ değil mi?
Bırak bana ümitsiz, sana çarem desinler.

Gönül sunak taşında arş/ıma sen çıktıkça,
Mehtap seni kıskanır karşıma sen çıktıkça.
Ezberbozan sevgimiz tabuları yıktıkça,
Bana aşka davalı, sana törem desinler.

İbret olsun aşkımız, belayı savuştursun.
Dilde efsane gibi, seveni kavuştursun.
Şimdi çak bir kıvılcım, cihanı tutuştursun,
Bana Sultân Süleyman , sana Hürrem desinler.