Bırak dağınık kalsın Şiiri - Hasan Turgut

Sen eski radyolarda,çalan şarkısın artık.
Bırak derin yaralar,iylesmesin kanasın.
Bir gönül bıraktın da,ardında viran yıkık.
Dokunma hiç bir şeye,bırak dağınık kalsın.

Hayalin uğramıyor,gecelerimde yoksun.
Şiirim şarkılarım,hecelerimde yoksun.
Yüregim otağında,yücelerimde yoksun.
Yıktın gönül tahtını,bırak dağınık kalsın.

Mesken oldu divane,bedenime köşeler.
Kalmadı hiç yüzümde,sevinç ile neşeler
Adına döküldü mey,kırıldı tüm şişeler.
Yaktım gönül mahzeni,bırak dağınık kalsın.

Senli savaşta mağlup,kuşatıldı burçlarım.
Sevda mahkemesinde kesinleşti suçlarım
Hani sen niyetine,açlığım, oruçlarım.
Bozdum tüm yeminimi,bırak dağınık kalsın.

Bendim kendi özümde,hem yitik hem kaybolan.
Bendim günbegün aşkta,yanıp ,yanıp kavrulan.
Umudum toz parçası,yel önünde savrulan.
Toz topraga karıştım,bırak dağınık kalsın.

Sensizlik çölümdeyim,yüreğim bitik- kurak.
Bendim meğer ömrümde,uğramadığın durak.
Sen usta ol daima,ben kalırım hep çırak.
Doktüm takım taklavat,bırak dağınık kalsın.

Mahsun kalsinda yansın,baş koyduğum dizlerim.
Sensiz de hüküm sürsün,sana ait gizlerim.
Uğramasın da arık ,sana yolum izlerim.
Kördügümler içinde,bırak dağınık kalsın.