Bırak dağınık kalsın

Evet haklısın evet haklı.
Bırak kalsın böyle.
Ne kalsın diyeceksin?
Kalsın işte dağınık.
Sayfalar dağınık.
İçim dağınık yüreği hiç sorma.
O zaten tam dağınık.
Biliyormusun?
Odam bile dağınık darma dağın.
Yazdığım beyaz sayfalar yerde.
Masamdaki kalemleri kırdım.
Ve duvardaki resimleri indirdim.
Damla damla göz yaşları yerde.
İşte böyle dağınığım bu gece.
Her gece toparlanıyorum.
Ben galiba dağınık toparlanıyorum.
Gözlerim uzanmış yerde.
Yazdığım sayfalara bakıyorum.
Boylu boyunca uzandım yere.
Her sayfayı avuçlarımda buruşturuyorum.
Evet haklısın galiba.
Böyle yapınca kendime acı veriyorum.
Damla damla göz yaşlarımı.
Koydum büyük bir zarfa.
Bildiğim tek şey seni kırmak aslında.
Damla damla göz yaşlarını.
Sabah sokağında bulursun.
Ve üzerinde bir not.
"Bırak dağınık kalsın"
Bundan sonra göz yaşlarımı zor bulursun.
Damla damla yürek göz yaşları.
Haklısın kopardım dağınık yanımı.
Astım sokak lambalarına.
Bayrak misalı her sabah takılır, haksız olduğum herşey.
Evet sen haklı olmak istiyordun.
Evet haklısın.
Sonraların haklılığı.
Saat üç,e beş var.
Bekliyorum görmen için toparlanmış yerimi.
Bence bırak dağınık kalsın.
Çünkü bunları toplamaya.
Kimsenin ama kimsenin gücü yetmez.
Haklı olduğum tarafı.
Bunu anladınmı bilki ben yokum.
Her gece üç de gel yanıma.
Unutma papatyalarımıda getir.
Bilki ben bulursam seni.
Bilki benim elimde mavi güllerin.
Koyarım gönül toprağına.
Koyarım mezar taşına.
Haklı arama,
Haklı arama.
Haksız olan benim.
SENİN DÜNYANDA