Bırak da sendeki umutlarımı yalanda olsa ...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim tek şey var mutsuzluğu iyi öğrendim bırak da sendeki umutlarımı yalanda olsa Umutsuzluğumla yeşerteyim
Ne kelime sığar sensiz satırlarıma ne başka bir sevgi adresi belli bu yüreğin sensin; sensin bunu anla ası yürek
Her zaman bulunmuyor sevgi zamanı varken gözyaşlarınla yeşert yoksa solan bir çiçeğin gözyaşına ihtiyacı yoktur

Duygularım sürgün yese de seni sevdiğim için fermanımı yazdırır darağacında çıkar son sözümü yine seni sevdiğimi der ölüme seve; seve giderim
Bana anlatacak ne acıların olacak nede hüzünlerin sil baştan yeni bir umut yarınlarıma el ele yürüyeceğiz
yaşamı koparmadan bir yaprak gibi dalından özgürlüğümü o yürekte bulacağım