Bırak...
El yerine konulmuş sevdaların,
Başrolünde kal sen.
Sarmasın hiçbir gece seni.
Zira derdini, kimseden dilenmedin!
Ondan ki sevemediğin olmadı senin.
Düşlerin, bir uzanım ve ufak olsada;
Çürüktür aslında bütün sevinçlerin.
-Her deniz dalgasıyla döverya sahilini-
İşte bu senin eziyetin,
Alıp veremediğin iç sesin.
Bırak...
Kabullenmek mecburi değilde ne?
Bir sıfır iken sevmelerin
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!