Bırak Beni Gurbet Bırak Gideyim...

Hatıralar canlanır, şimdi karşımda,
Her biri değişik, hesap sorar bana,
Tat kalmadı gurbetin, soğuk aşında,
Her köşe başlarında, dalarlar bana…
Bırak beni gurbet, bırak ki, gideyim,
Ölmeden vatanımda, rahat edeyim…

Çalışmakla geçirdim, ben bu dünyayı,
Aşka sevdaya zaman, bulamadım ben,
Gurbet elde tükettim, günlerle ayı,
Başımı yastıklara, koyamadım ben,
Bırak beni gurbet, bırak ki, gideyim,
Ölmeden vatanımda, rahat edeyim…

Eloğlu ekmek verir, sonrada haşlar,
Gurbet eller açtı, bu derin yarayı,
Zalimlerin önünde, eğildi başlar,
Doktorlar bulamadı, bana devayı,
Bırak beni gurbet, bırak ki gideyim,
Ölmeden vatanımda, rahat edeyim…

Patron sözleri ağır, beni yaralar,
Ne biçim kin ki, karartmış vicdanları,
Başımıza açtılar, türlü belalar,
Birbirine düşman etmiş, insanları,
Bırak beni gurbet, bırak ki gideyim,
Ölmeden vatanımda, rahat edeyim…

Hepsine zalim desem, hatamı olur,
Her hâlükârda bulup, kıyarlar sana,
Uyanırda milletim, yolunu bulur,
Tavır koyar bilimle, İslam’dan yana,
Bırak beni gurbet, bırak ki gideyim,
Ölmeden vatanımda, rahat edeyim…

19 Mayıs-1998