Bırakma ne olur
Bak kahrolurum
Eririm o zaman.
Ne de güzel
Hayallerimiz vardı.
Hani seninle
Samanlık seyran
Olacaktı.
Soğana vurup
Yumruğumuzu
Yarım yarım
Paylaşacaktık.
Hani bazen sevgilin
Bazense uslanmayan
Çocuğun olacaktım.
Kucağına yatırıp
Başımı okşayacaktın.
Hani yemyeşil çimenlerde
Sarmaş dolaşken
Toprağın kokusunu
Çekecektik içimize.
Gözlerimizi kapatıp.
Dalıp dalıp gidecektik
Çook uzaklara.
Hiçbir şey
Düşünmeyecektik
Birbirimizden başka.
Ekmeğimizi
Kendimiz yapıp
Suyu kuyudan
İçecektik.
Delicesine
Sevip sevilip
Kendimizden
Geçecektik.
Yok
Yok olmadı.
Sen yine de
Bırak beni.
Ben eriyip kahrolsam da
İçimdeki vefamla
Baş başa kalayım.
Vefasız sevgili yerine
Vefalı dostlarla
Olayım..
Kayıt Tarihi : 15.4.2007 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hemen her şiirde olduğu gibi arı-duru, yalın bir anlatım.. bunlar benim hoşlandığım biçem.. Ayrıca; ana dilini yerliyerince kullanan insanlara sevgi doluyum.. onlar dillerine katkı sağlayan dost insanlardır.. Saygılarım..
Ben eriyip kahrolsam da
İçimdeki vefamla
Baş başa kalayım.
Vefasız sevgili yerine
Vefalı dostlarla
Olayım'
Duru ifadenin, şairenin her şiirinde olduğu gibi duruca dile getirilişi.
Açık. Keşke insanlar böylesine açık olabilse...
TÜM YORUMLAR (3)