Bırak Be Gönül Sabret Şiiri - Hülya Karaca

Sabret gönül ihanetlere sabret
Gün ışığı olur elbet
Yut tükürüğünü, sık dişini
Bırak aksın damarlarındaki kan
Bırak kus kinini nefretini onlara
Bırak güneş doğmayı unutsun

Sabret gönül vefasızlara sabret
Gün gelir hatırlar elbet
Yum gözünü, sık yumruğunu
Bırak unutsun dostların seni
Bırak anımsamasın sırdaşlığını
Bırak ayda unutsun geceyi aydınlatmayı

Sabret gönül hırsızlara sabret
Gün gelir verir elbet yüreğini
Yak ateşleri, külleri savrulsun kumsala
Bırak çalsın çalan yüreğini
Bırak vermesin sahte bendini
Bırak açmasın goncasında çiçekler

Sabret gönül yalancılara sabret
Gün olur mum yanmaz bir daha
Yok, et o nefesleri, tüket bedenleri
Bırak vursun böylelerini silah
Bırak çeksin tetik, ellerin titremeden
Bırak doğan bebekler yine ağlasın

Bırak be gönül, sabret, sabret, sabret! ..