ne varsa bu puslu şehre ait,
karanlık camların buğusuna yazdım,
her yazdığım gibi silindi yine,
sana olan öfkem.
varsın puşt kalsın direndiğimiz yarınlar,
isyan kalsın bırak...
gözyaşınlarında eli kalem,
yüreği kağıt olsun
umut olsun sevgilim…
bırak yaslanayım,
çeberli duvarlarına aydınlığın
gözüme güneş alsın
bırak incitsin beni
bu rezil rüsva adımlar…
sesim soluğuma karışssın,
meydanlarda dolaşsın bırak...
ben yüreğinde ne kaldığını anlamadan,
yalancı rüzgarlarında
kendimi savurdum.
bilmediğim yarlara,
işte ne varsa,
ne kaldıysa yani,
olanı işte,
olmayan yok ki bende...
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 04:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)