Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ben zaten ölümle yaşıyorum,, ölüm benim..ben ölümle geceğim..bırak..Allahım..bırak..bugün yaşamımı bitireğim..ölümü.. kabulleniş..hayat gibi..ama vadesi dolmadan gerçekleşmeyen..hayattır ölüm..babam şiirim aklıma geldi..aldı götürdü beni..şiiriniz..duygularınıza katılıyorum..yüreğiniz dert görmesin..tebrikler..
İnanın siz farkında olmadan bizlere o kadar güzel bir şekilde yaşamı sevdiriyorsunuz ki...
Yaşama sitemleriniz satıraralarında olan sevginizi gizlemeye yetmiyor...
ölüm...hiç bir ölünün soğuk ellerini tuttunuz mu...ya da onun donuk bedeninin yanında beklerken ömrünüzü sorguladınız mı ya da insanları...ben artık ölümle bitişin olmadığına inanıyorum nilgün hocam...o zaman da yaşamın güzelliklerini hissetmek için bir adım atmak gerekiyor...yaşamımı bitireyim derken, uzanacak bir elden bir umut beklentisi olsaydı keşke de size bunları söyletmeseydi...umarım içinizdeki bu kabus sona ermiştir ve yine umarım ki yüreğinizdeki fırtınayı eserlerim dediğiniz o basılmamış eserlerinizde bulur, bastırırsınız...sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta