yaktığım ateşte yürürken
yalın ayak
düşer ömrüme kimsesizliğim
yine de kimseler bilmez
bir adam sevmiştim
uzaklardan
kanı soylu ve asil
herkesin tanıdığı
kimsenin bilmediği
ellerim hiç bilmemişti aşkı
aşina düşlerime
gölgesi düşerken korkuların
her seferinde kaçıp dururken
dokunamadığım teninden
aşkın nemliydi dudakları
bilirim
notası ruhuma işlenmiş
melodi travma
açtım yüreğimi bakıver
ve bırak
sadece çocukluğum kaçsın
ah yangınım
gidenlerden ne kaldı geriye
burada hep geceydi
sarı hüznüme bulaşmış intiharım
ömrümün silinmiş mavisinde
üstü çizilmiş günlerimin
azalan nefesimleydi aşkım
sadece gördüm
hala çocukluğum vardı
o yüzden belki
içimde soğukluğum
16.02.07
Birsen AteşKayıt Tarihi : 16.2.2007 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalın ayak
düşer ömrüme kimsesizliğim
yine de kimseler bilmez............Varsın bilmesinler,kimsesizliğime karışır kimsesizliğimde yaşarım.....Tebrikler Birsen'cim..Seçtiğim dizeler senin kaleminden çıksada birazda ben kokuyor....
gidenlerden ne kaldı geriye
burada hep geceydi
sarı hüznüme bulaşmış intiharım
ömrümün silinmiş mavisinde
üstü çizilmiş günlerimin
azalan nefesimleydi aşkım
sadece gördüm
hala çocukluğum vardı
o yüzden belki
içimde soğukluğum
Yuregi cizen bir siir....Tebrikler
yalın ayak
düşer ömrüme kimsesizliğim
yine de kimseler bilmez
bir adam sevmiştim
uzaklardan
kanı soylu ve asil
herkesin tanıdığı
kimsenin bilmediği
......
o yüzden belki
içimde soğukluğum
.....harika bir şiirdi sevgili Birsen yüreğine sağlık kutluyorum sevgilerimle
aşina düşlerime
gölgesi düşerken korkuların
her seferinde kaçıp dururken
dokunamadığım teninden
aşkın nemliydi dudakları
bütünüyle güzel ve etkileyici
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (5)