Bırak Şiiri - Erinç Türk

hadi bırak ..
bırak ta gideyim ufkun derinliğini
derinliğimle birleştirdiğim yere ve ana..
sonra sen gel açtığım yoldan
iz bırakırım mutlak sevinçle sevgimle
dallara bak kirazlar çiçekse hızlan
yada kangal dikeni kurumuşsa ve
ve batıyorsa ayaklarına dur gitme daha
belli ki uyanmış aşk tanrıçası kanatacak
bir kaç yerini .. farkında her bişeyin..

ah be tatlı çocuk geçmişte kızgındı güneş
yaktı kavurdu teni bedeni ve ruhu ..
göçmen kuşlar gagaladı kirazları
kimi düştü kimini yuttu deve misali

ama bak seni gördüm uzaktaydın
elinde bir demet çiçek buruşuk
ayaklarında ottan terlik saçların karışık
ıslık çaldım.. çaldım çaldım duymadın
meğer düşler denizinden yenice çıkmış
aşk trenini beklersin lakin ora durak değil ki

her neyse iki arada bir derede kalma
kalma ki mutsuzluk kapında nöbet tutmaya
al sür al yanak üstüne allı pullu ört başına
dansa kaldırır seni gecenin prensi kim bilir

davul vurdukça derin içli mahlaslı güm de güm
sen de coş salla iki dirhem bir çekirdek havayı
duydukça ufkun ötesinde dürteyim efes // 35 i
uyanır da bir nefes verirse koca kudret O na
göresin o zaman zurnanın zırt dediği anı ve yeri

ne ön koltuktakiler ne arka sıradakiler kalır
tümünün göbekleri çatlar gülmekten inan ki
dünya dünya olalı böyle aşk görmedi yaşamadı
ne ufkun ötesi ne de ufkun berisi hepsi de hayali
efes // 35...03072021