Bırak dalgalı saçların deli poyrazlarda savrulsun.
Sen derin düşüncelere dal püsküllü hülyalarda.
Bırak yüzüne dokunsun soğuk elleri rüzgarın.
Sen aşkın kapısında hep gönül misafiri ol.
Her zaman ateş olsun yüreğinde, derde salan.
Bir tebessüm olsun yanağında gönül alan.
Bir avuntun olsun hep yani başında boşta kalan.
Her zaman umudun olsun elinden tutan.
Bırak ışık olsun gözlerinde rengarenk
Kelebek gibi pervane olsun adımların her seferinde.
Bırak düşsün boğulsun bütün efkarın kaderinde.
Aklında kalmasın atesin demi, dilin kederi.
Şair: Zekeriye Tek
Gebze 19 Ekim 2015
Kayıt Tarihi : 16.12.2015 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!