Bırak! Silinse bakışın, çekilse ömrümden
Düne mühr olan bir leke, o son akşamda
Dökülen yıldızlar ve dağılan şu göğümden
Kurulan, canımın üstüne cehennem; gel! Düş!
Kalu belaya.
Bırak! Amansız esen rüzgâra döktüğün keder
Oturacak karaya, dalga sahile, denize bir bak!
Zifrini çekmiş gece üstüne, içine dalan tufana
Kurulan, canımın üstüne cehennem; gel! Düş!
Kalu belaya.
Bırak! Hatrına merhamet ehlinin, sen kendine
Açılan avuçların uzanan duasına, kendini bırak!
Kıyam vaktidir, kıyamet saati düştü gözümden
Kurulan, canımın üstüne cehennem; gel! Düş!
Kalu belaya.
Kayıt Tarihi : 18.8.2013 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!