Yürürken boş kaldırımlarda âheste,
Fikrin gürleşsin sessizliğe inat.
Sana eşlik eden yağmurla birlikte,
Gözyaşın coşsun çekinme,bırak!
Ruhunun keskin yankısı yıksın duvarları.
Âlemin sağır kulaklarına ulaşır elbet.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
keşmekeş her tarafta hele ki ruhlarda...bazen isyan ile dışa vurum bazen sessizlikle içe haykırış... ama hep bir isyan...
anlatımınız, yazımınız çok başarılı Hülya Hanım... selamlar...
ne güzel bir şiir bu böyle
'Gören duyar belki cılız sesimi,imdat!'
Bu mısradaki 'belki' sözcüğünün yeri yanlış geldi bana, mısranın başında daha güzel duruyor gibi..
Yüreğinize sağlık.
'..Görmekten bıktıysan kirli ruhları,
Kimsesizliği dost edindiysen ebedî,
Bir damla bile kalmadıysa akacak,
Ne tutuyorsun o canı içinde,bırak!'
oldukça etkileyici..! kutlarım Sevgili Hülya Şimşek..!
Cem Özdemir
bir de küçük bir not bu arada (naçizane):
küçük yazım hatalarına da lütfen dikkat.. konsantrasyonu oldukça etkiliyor.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta