Bırak Şiiri - Mahmut Nedim Amcaoğlu

Rüzgar savrulsun bırak
Harelensin gözlerimin içinde
Yetim çocuklar gördüm ağlayan...
Uzanmış ellerine
nefret ve kin tutuşturulan

Kırağı çalmaz bu gözleri korkma bırak
Ateş çalınmış gözlere inat
Yüreğim serinlesin,
beni karların ortasına bırak

Çok zaman oldu kavuşmaz ellerim
İki aşık gibi
Hüzünlü kırgın ama yalan değil
Sadece gözlerden ırak

Ne elimde kuş tüyü ne alnımda bir öpücük
Patlasın tokatlar ardı ardına bırak
Sen utanmasan da devam et
Hayatın üstüne yat
Ayaklar bedenlere
yaşlar gözlere
Hatta yürekler,yürekler kendine uzak

Ama olsun ne çıkar keyfine bak
Ağlama benim için
Adım adım yürüsün bu pembe masal
Belki hiç ölmesin bile
Vur patlasın çal oynasın
Yıldızlı geceler göz kırpsın sana
Ama beni bırak
Uçsun yüreğim bilmesin dur durak
Bir gün bu kirli dünyadan kopup
Çocukların gözlerine benzeyen
Yeşil vadiye konacak…