Bırak Şiiri - Hakan Karaduman

Hayalleri yürüyeceği yolları süpürür,

Geride unuttuğuna döner başı;

Ayakları yön değiştirir, ölüme...

Korkmuş bir yırtıcı gibi solurken

Yaşam, ya da kalabalıklarda yürünecek yol:

seçersin,

herkessin,

ve yürürsün.

Bana dokunma hayat,

Susmak ve sessizliğe dair ne varsa,

Topyekun kabullenişlerse cabası,

Dahası,

Teslim olmuşken sana,

Beni oracıkta, buracıkta unut…

Yürünecek yolda durayım,

Duracak yerde kuş olup uçayım

“Ehlini arayan” cümleler kurayım

Alıp başımı kendi yoluma varayım.

Dokunma bana hayat, yaklaşma!

İncecik dokunurken yaşam zamanların

Derslerin de kendin gibi kara tahtada; yalın

Söylediklerine çıkan şeyler, sana dünden yakın.

Uzak dur ey hayat! Ölümünü de yanında götür,

Zaferlerini, başın üzerindeki parlak tacını, iplerini...

Sahneden inenler yürüsün bu yolu;

Bırak, sonu belli olmasın bu yolun,

Olmasın gerçek,

Yalanlar olmasın,

Sahne olmasın,

Ne ileride ne geride

Kimseler olmasın…

Bırak!

Varacağım yere varayım.

..

not: iki gün önce tarfik kazasında kaybettiğimiz mesai arkadaşımız sayın Mustafa Güngör'ün anısına. mekanın cennet olsun kardeşim.