Gözlerimden bu acıyı kim silecek benim? Kim yıkayacak gözlerimin içini? Kim yıkayacak acılarla dolan kalbimi.Olsun Rabbim herşeye razıyım.Hepsine razıyım.Yeter ki aşktan azad etme kalbimi.Yeter ki gözyaşlarımın serinin de yıka içimi.Gözyaşlarımı ve aşkımı alma,onlar bende kalsın.Bedel olsun.Ödül olsun.Bağış olsun.Yoksulluğum zenginliğim olsun.Aşkım yeter,muhabbet denizinin kıyıları ne denli sınırsızmış göreyim.Aşkım yeter varlığımın anlamı neymiş,çözeyim.Yeter ki aşkımın kalbime düştüğü yere kadar yükseleyim.Aşkım yeter,tenimin kafesiyle düştüğüm kuyudan aşkımın tüyleriyle yükseleyim.Aşkım yeter,tenimin beni hapsettiği zindandan aşkımın kanatlarıyla geçip gideyim.Aşkla varolduğum yerde yine aşkla yok olayım.Rabbim acıya razıyım ama gözyaşım bende kalsın.Razıyım yoklukta var olayım.Yitirdikçe bulayım.Öldükçe doğayım.Canım çekildikçe aradan saf aşktan ibaret kalayım. ne olur alma içimde kalan aşkını ya settar.... bırak o bende kalsın... bırak ki yanayım döne.... pişeyim kor ateşlerde..... bir çoçuğun saf yüzünde bulayım senii..... beni bana seni bana unuttur ma....
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta