Bira,Sigara Ve Hayat Şiiri - Şair Otuzbir

düşüncelerim sapkınlaştı.ve durduramıyorum onları.kavga ediyorlar sürekli.duygularımı dövüyorlar hatta.çok güçlü onlar.yani en azından duygularımdan güçlüler.çünkü düşüncemi desteklicek bi çok düşünce var ama duygularımı desteklicem bir duygu yok.her neyse işte öyle birşeyler var beynim ve kalbim arasında büyük bir savaş.bir meydan savaşı.inanması güç ama o savaş beni etkilemiyor.ben hala aynı ben.hala alkol ve sigarayla iyi anlaşan ve biraz daha fazla ihtiyacı olan ben.bir hikayeyi bitirmeden yarım bırakmakta zor.belkide duygularım bu yüzden bu kadar güçsüz.ve düşüncelerim bu yüzden bu kadar gaddar.en kötü olanda yeni bir hikayeyi nasıl yazıcam.hikaye için kahramanlar gerekli.en azından bir veya iki başrol oyuncusu.hadi kendimi yazdım.bunu kiminle doldurcam ki hikaye olsun.ve olaylar.hangi olayları yaratıcam baştan.çünkü yaşandı zaten çoğu olay.hüzünlü olaylarda,sevinçlileride.ama hikaye yarıda bitti.herneyse yapıcak birşey yok.her biten hikaye başka hikayeleri başlatır heralde.yada sadece bir avunma şekli.mekanda şart tabi.hikaye hiç mekansız olurmu.yeni mekanlar keşfetmek lazım yada uydurmak.kurmaca yani.sanat eserinin en önemli ögelerinden biri.sonra zaman.gelecek zamandamı yazsam hikayeleri.geçmiş zamandamı.ama geçmişi boşver.yeni bir hikaye yazıcaksam şimdi ki zamanda yazmalıyım.ne gelecek ne de geçmiş.ikisi de boktan.biri daha gelmedi.biride geçmiş işte adı üstünde geçmiş bitmiş.tamam hikayeyi yazalım diyelim ama o başrol oyuncusu ne olucak.yeni bir başrol ve insanları bu başrole alıştırmak ve süslemek bu hikayeyi güzelliklerle.herşey oldu bitti hadi.peki o kahramanın hikayeye alışma süreci ve o hikayede olmayı istemesi.cünkü istek çok önemli.ve bu hikayenin mutlu olacağını hayal etmen ve yıkılmaktan korkman eğer mutlu olmazsa yarıda biterse diye.neyse hikayeyi gecelim simdilik.alkole ihtiyacım var.birayı alkolden saymıyorum artık.o su benim için.bira ve sigara.temel besin maddelerim.onlar olmasa ben olmam ben olmazsam yıne ben olmam heralde.para da önemli faktör.sevmem kapitalizmi ama kapitalizm artık damarlarımıza işlemiş resmen.enjekte edilmiş her insana.neyse bu beni ilgilendirmez.ben sevmem ama ihtiyacım var.parayı severim ama çalışmayı sevmem.böyle bi adamdan babam bi bok olmaz der.ama babamın ne dediği yada benim hakkımda kimin ne düşündüğü pekte sikimde değil sanki.bazen çocuk olmayı özlüyorum.sonra aklıma geliyor 8 sene önce bu günlerde kurduğum hayaller ve hiç birinin olmaması.sonra hayallerden korkuyorum ve kaçıyorum kurmaktan.olmıyacak duaya amin dememek gibi birşey bu.istemek çok önemli.ben istiyorum birini köpekler gibi sevmek ama şunuda istiyorum eğer ben köpekler gibi seviceksem oda köpekler gibi sevicek.aradaki mesafe yada yaş yada zaman farkı hiç sikimizde olmadan köpekler gibi sevmek.ve yazmak istemiyorum artık hüzünlü,alkol kokan yazılar.daha neşeli şeyler istiyor canım.yeterince tattım hüznü falan.sağolsun hikayede tattırdı başrol kahramanı.çok iyi giderken hikaye yarıda kaldı.ama neyse sağlık olsun.yediğimiz hamd etrafımız pank dolsun he çiydem?