Bir zenci çığlığıydı sevdam

Senden ayrı kalmak,
kimsesiz çocukların
ağıtlarına aldırmamak gibi, zalimce birşey, her gece karanlığı ısırsam
dişlerimi keskinleştirip,
geceyi düşman ederim düşlerime,
inşaatta bulduğum
Atılmış çimento torbalarını yakar,
soğuğa ve karanlığa inat
hem ısıtır
hem aydınlatırım gecenin serserilerini ,
her sarhoşun bir hikayesi var,
ve nöbetleşe sabahı çekerler geceden,
son gördüğümde seni,
gözlerimde ormanlar yeşermişti, son tuttuğumda ellerini,
ellerime bahar dolmuştu,
mevsimleri karıştırıp
hep yanlış aşklara tutundu yüreğim, Turfandalık
ve tropikaldı beklentiler,
Afrikalı bir zenci çığlığıydı sevdam.
Çok sevdiğim anılarımı saklamışım,
hafızam ihanet etmiş,
işime yaramayacak ne varsa toplamış,
hep aklımda en ahmak yanım,
senden saymaya başlamışım çocukluğumu, bu yüzden
Matematik zekam az kıt,
çarpıldığım her sıfır yutar beni,
sıfıra karşı yenilirim.
Bir korkum var,
Bir tecrübem var,
Bir yaşanmışlığım var,
sensizlik ne verdi bana,
aldıklarını hesaplamadım,
her doğan gün diyorlar,
gözüm ufuklarda,
kutsal olan ne varsa kabullendim, hafızamdan ödünç bir sevda istesem,
Hep kalbimden vuruyor acılar
sevinçler teğet geçecek belli....,