Bir zehir ki yavaşça karışıyor kanıma
Panzehiri yok mu ki bu devasız derdimin
Bir gün olup kıyacak biliyorum canıma
Yazık ki aşığıyım kendi azrailimin.
Çocuksu, temiz yüzü öylesine masum ki
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla