küçük bir kız çocuğu fakat yaşamış on yıllar boyunca
dudağında parlak ruju boyalı gözlerinde hep bir ateş parlayan
kapatılmış morlukları gözlerinin ayaklarının arkası devasa yara
kalbinde kangren yüzünde gülümseme
işte bu onun hikayesi
kim bilebilirdi kendini öldüreceğini
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta