köşesi kopmuş bir zarfı açarken çoğalan hüznün dökülmesi gibi
dağılıyorsun avuçlarıma
saf, pelteleşen dilin tükendiği ân koparılan yüz gibi
yansıyorsun bedendeki canıma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla