Bulamadım tarihini sahaflarda,
Kaç imparator,
Düştü derin sevdana.
Kaç kara hastalık, yangın, depremler gördü,
Seni kuran müşfik eller.
Yarım kalan sevdamla,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu istanbul şiirine bravo denmez de ne denir ne kadar samimi,sevip takdir edenlerin, tiryakilerinin çok olmasına rağmen, kadrini bilmeyenlerin elinde kalan şehirle ne güzel bir sohbet tebrikler.
İstanbul;
Zamanın içinde koşan,
Kara yelesinden boğazın ak köpüklerini saçan,
Bir kır kısraksın.
Bekle desem beni,
Beklemezsin...
Anlat anlat bitmez İstanbul, ama şu yukarıdaki dizeleriniz öyle çarpıcı ve öylesine zarif anlatım ki..tebrikler Mehmet bey, yürek dolusu selamlar Eskişehir'e Ankara'dan.
Kutlarım anlamlı bir çalışma.
Mürsel Adıgüzel
'Hatırladın mı , İstanbul
Emirganda demlenen hüzün,
İç çeken nargiledeki cılız kor bendim. 'Güzel bir anlatım Mehmet bey. Kalemin daim olsun
Yedi Tepe,Yedi Düvel Efsane İstanbul.Anlatmakla bitmez.Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta