Bir zamanlar zümrüt gibi yaylamız

Bir zamanlar zümrüt gibi yaylamız
Çark vurur gezerdi nolmuş sevdiğim
Türlü renkte çiçeklerin açardı
Kalmamış hiç biri solmuş sevdiğim

O yeşil vadiyi gezerdik bile
Geçerdi günümüz hep güle güle
Anlatsa sevgimiz taş gelse dile
Neşe değil keder dolmuş sevdiğim

Meleşirdi kuzu ile koyunu
Biliridim sevdiğimin huyunu
Salınarak getirirdi suyunu
Yorulmuş bir yerde kalmış sevdiğim

Çobanların koyunların güderdi
Güzelleri bütün seyran ederdi
Sevdiği var dahasını niderdi
Şimdi Ummanlara dalmış sevdiğim

Süleyman’a buse verir gülerdi
Ağladıkça gözüm yaşın silerdi
Tanrıdan hep böyle olmak dilerdi
Şimdi son hissini bulmuş sevdiğim.