Dar sokaklarından yürürdüm hep
O bilğim yokuşu
İstikamet "bir zamanlar yolu"
Çağlayan bir nehir çekerdi kalbimi,
Ben nefessiz kalırdım
Konuşamazdım..
Öyle heybetli bir akışı vardı ki
Korkardım..ona düşmekten
Yaz kış soğuktu yosun tutan nehir
Dokunamazdım
Ama bilirdim
Bilirdim yanındayken
Kırağı düşen kirpiğimden
Yağmurlar yağardı
Gün dönerdi
O çağlardı
Ve ben severdim
Yedi iklim o soğuk nefesi
Eteğimdeki tüm taşları
Tek tek dökmek isterdim
Öyle güzel bir haz bilirsin,
Bir taşı suya atmak
Halkalar hızla büyürken
Onlara dokunabileceğini hayal etmek
Rüyalarımda bile
Adını anmaya kalbim dayansaydı eğer
O dar sokaklardan hiç çıkmazdım..
Özge Bilgeç
Kayıt Tarihi : 17.12.2024 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz saygılarımla
Tebrikler
Ya da yolun,yokuşu...
Bazen bir nehir
Coşkun akan,
Bazen yağmur
Aheste yağan...
Önemli olan nereye çıktığı, o yolun...
"Sonunda sen olsaydın", dar bile olsa
Hatta çıkmaz sokak!
Etkiliydi
Tebrikler Özge Hanım..
Tebrik ederim Şair.
Sonsuz saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)