Daracik ti sokaklar
hepsi birbirine benzer.
Cocuklar oyun oynar,
bakkal ci onlari izler.
Gun boyu tepinirler,
Aksam eve gelirler.
Sofraya kurulurlar,
bir de azar isitirler.
Korku nedir bilmezler,
dolo dolu yasarlar.
At arabalarinda gezerler,
endise de etmezler.
Tarlada cicek yolarlar,
kelebegin pesinden.
Ormanda cirpi toplarlar,
tavsanlarin izinden.
Okula istekli giderler,
soyleneni unutmazlar.
Paylasimi bilirler,
muhtaca yardim ederler.
Zaman hizli geciyor,
teknoloji ilerliyor.
Oyunlar oynanmiyor,
soylenen unutuluyor.
GK
Kayıt Tarihi : 17.2.2018 08:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kissadan hisse: Akil kuyrukta mi? Bir gun esek koyun icinde dolasmaya cikmis. Bu esek sag gitmis, sola gitmis lakin geze geze koyden disariya cikmis. -Eyvah! Kayboldum... demis. Sag sola bakinmaya baslamis... yolun kenarinda bir kopek gormus. - Gidip, suradaki kopeye sorayim, o butun gun disarda, buralari biliyorsa benim koyumu de biliyordur...demis. Gitmis kopegin yanina... -"Kardes, ben yolumu kaybettim ne yonde oldugunu bir turlu cikartamiyorum." -Halbuki evden cikarken kuyrugumun oldugu yondeydi, simdi yok. Kopek: -"Aklini kuyrugundan beklersen, daha cok dolasirsin bu bos sokaklarda." GK.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!