Bir zamanlar sokakta gülümserdi insanlar

kadir kıymet bilmez birşeyler olduk biz!
mavi gözlerin,
tatlı sözlerin değerini,
uzak mesafelerin aşılmazlığını,
hasreti,
hasrete dayanmayı unutuverdik...

çıtır çıtır ayaklarımız altında ezilen yaprakları,
çimenin yağmurdaki,
koyunun ahırdaki kokusunu,
sokak kedisinin sevgiye muhtaç sırnaşmalarını,
sattık, savdık hepsini, kurtuluverdik...

paraya pula,
malı mülkü gırla bir kula,
gözdeki bilmem ne kadar meşhur rimele,
maskaraya,
pek kısmetli bir izdivaca, takılıverdik...

kandırdık, kandırıldık biz...
önce gülen suratlarımız asıldı,
sonra masumiyetlerimiz meydanlarda!
ortalık yere sıçacak kadar afedersin,
haysiyetsiz olduk,
haysiyetin hesabını tuttuk,
yükselince bozduruverdik...

anlayacağın benim canım dostum,
biz senin bildiğin o eski türk filmlerini çoktan sildik,
hem hafızalarımızdan,
hem kalplerimizden,
hulusi amcayı ve onun kovaladığı kızı,
çoktan unutuverdik...